Bang! Bang! Bang!

Toen ik hier de laatste weken over de Nobelprijzen aan het berichten was, kwam het bij mij op om een iets te bloggen over de vinding waarmee Alfred Nobel zelf in de 19de eeuw zoveel geld verdiend heeft.
Nobel vond in 1867 dynamiet uit en bij zijn overlijden in 1896, had hij er 32 miljoen Zweedse kronen mee verdiend (ongeveer 3,2 miljoen Euro).
Met de rente op dat belegd kapitaal worden nu nog jaarlijks 5 wetenschappers (redelijk…) rijkelijk beloond.

Dynamiet was een methode om de zeer explosieve en zeer schokgevoelige stof, nitroglycerine veilig te kunnen transporteren.
Nobel slaagde erin het vloeibare nitroglycerine te absorberen de zeer poreuze vaste stof kiezelgur:

Op die wijze kon het sterk explosief in staven gefabriceerd worden en veilig gebruikt worden bij wegenaanleg, tunnelbouw enz.
Nobel werd er dus schatrijk mee.

Nitroglycerine, de actieve stof in dynamiet, is een eenvoudige chemische verbinding, die ontstaat door aan glycerine een mengsel van salpeterzuur en zwavelzuur toe te voegen.


Zo simpel dat we dat in de jaren 60 zelf probeerden te maken.
Ik, toen al chemie-fanaat, en twee van mijn Merelbeekse kameraden, Rudi Van Poucke en Gilbert Penninck (dag mannen!).
Gelukkig is ons experiment toen mislukt, want we waren ons niet bewust van de enorme detonatiekracht van het goedje.
Het erg schokgevoelige nitroglycerine ontbindt immers in een kolossale hoeveelheid gas, die door de vrijgestelde warmte supersnel een enorm volume inneemt en bijgevolg alles in zijn omgeving wegduwt

                      4 C₃H₅(ONO₂)₃ → 12 CO₂ + 10 H₂O + 6 N₂ + O₂
                        Vloeistof       →      gas           gas        gas      gas

In het filmpje van de BBC hieronder is dat goed gezien.

Spelen met meer dan vuur was dat.
Een Merelbeekse jeugdzonde waar ik, gelukkig, nu nog kan over mijmeren…